فروغی بسطامی
غزل ها
غزل شماره ۸۱: شیوهٔ خوش منظران چهره نشان دادن است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شیوهٔ خوش منظران چهره نشان دادن است پیشهٔ اهل نظر دیدن و جان دادن است چون به لبش می رسی جان بده و دم مزن نرخ چنین گوهری نقد روان دادن است خواهی اگر وصل یار از غم هجران منال ز آن که وصول بهار تن به خزان دادن است چشم وی آراسته ابروی پیوسته را زان که تقاضای ترک زیب کمان دادن است سنبلش ار می برد صبر و قرارم چه باک تا صفت نرگسش تاب و توان دادن است شاهد شیرین لبم بوسه نهان می دهد آری رسم پری بوسه نهان دادن است یار خراباتیم رطل گران داد و گفت شغل خراباتیان رطل گران دادن است دوش هلاک مرا خواجه به فردا فکند چون روش خواجگی، بنده امان دادن است گر به تو دل داده ام هیچ ملامت کن عادت پیر کهن، دل به جوان دادن است دولت پاینده باد ناصردین شاه را زان که همه کار وی نظم جهان دادن است نطق فروغی خوش است با سخن عشق دوست ورنه ادای سخن رنج زبان دادن است فروغی بسطامی