فروغی بسطامی
غزل ها
غزل شماره ۶۷: دلم از نرگس بیمار تو بیمارتر است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم از نرگس بیمار تو بیمارتر است چاره کن درد کسی کز همه ناچارتر است من بدین طالع برگشته چه خواهم کردن که ز مژگان سیاه تو نگونسارتر است گر تواش وعدهٔ دیدار ندادی امشب پس چرا دیدهٔ من از همه بیدارتر است طوطی ار پستهٔ خندان تو بیند گوید که ز تنگ شکر این پسته شکربارتر است هر گرفتار که در بند تو می نالد زار می برد حسرت صیدی که گرفتارتر است به هوای تو عزیزان همه خوارند، اما گل به سودای رخت از همه کس خوارتر است گر کشانند به یک سلسله طراران را طرهٔ پرشکنت از همه طرارتر است گر نشانند به یک دایرهٔ عیاران را چشم مردم فکنت از همه عیارتر است گر گشایند بتان دفتر مکاری را بت حیلت گر من از همه مکارتر است عقل پرسید که دشوارتر از کشتن چیست عشق فرمود فراق از همه دشوارتر است تیشه بر سر زد و پا از در شیرین نکشید کوه کن بر در عشق از همه پادارتر است در همه شهر ندیده ست کسی مستی من زان که مست می عشق از همه هشیارتر است دوش آن صف زده مژگان به فروغی می گفت که دم خنجر شاه از همه خون خوارتر است سر شاهان جوان بخت ملک ناصردین که به شاهنشهی از جمله سزاوارتر است فروغی بسطامی