فروغی بسطامی
غزل ها
غزل شماره ۵۱: اولم رام نمودی به دل آرامیها
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اولم رام نمودی به دل آرامی ها آخرم سوختی از حسرت ناکامی ها تو و نوشیدن پیمانه و خشنودی دل من وخاک در می خانه و بدنامی ها چشم سر مست تو تا ساقی هشیاران است کی توان دست کشید از قدح آشامی ها قدمی رنجه کن از سرو سمن ساق به باغ تاصنوبر نزند لاف خوش اندامی ها می خورد مرغ دل از دوری خال و خط تو غم بی دانگی و حسرت بی دامی ها عاقبت چشم من افتاد بدان طلعت نیک چشم بد دور از این نیک سرانجامی ها سر و پا آتشم از عشق فروغی لیکن پختگی ها نتوان کرد بدین خامی ها فروغی بسطامی