سعدی شیرازی
غزلیات سعدی
غزل ۶: ای یار ناگزیر که دل در هوای تست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای یار ناگزیر که دل در هوای توست جان نیز اگر قبول کنی هم برای توست غوغای عارفان و تمنای عاشقان حرص بهشت نیست که شوق لقای توست گر تاج می دهی غرض ما قبول تو ور تیغ می زنی طلب ما رضای توست گر بنده می نوازی و گر بنده می کشی زجر و نواخت هر چه کنی رای رای توست گر در کمند کافر و گر در دهان شیر شادی به روزگار کسی کآشنای توست هر جا که روی زنده دلی بر زمین تو هر جا که دست غمزده ای بر دعای توست تنها نه من به قید تو درمانده ام اسیر کز هر طرف شکسته دلی مبتلای توست قومی هوای نعمت دنیا همی پزند قومی هوای عقبی و ما را هوای توست قوت روان شیفتگان التفات تو آرام جان زنده دلان مرحبای توست گر ما مقصریم تو بسیار رحمتی عذری که می رود به امید وفای توست شاید که در حساب نیاید گناه ما آنجا که فضل و رحمت بی منتهای توست کس را بقای دائم و عهد مقیم نیست جاوید پادشاهی و دائم بقای توست هر جا که پادشاهی و صدری و سروری موقوف آستان در کبریای توست سعدی ثنای تو نتواند به شرح گفت خاموشی از ثنای تو حد ثنای توست سعدی شیرازی