قائم مقام فراهانی
قصیده ها و قطعه
شمارهٔ ۳۱ - قطعه ای است هنگام تبعید در خراسان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای وای به من که یک غلط گفتم از گفته خویشتن پشیمانم جز جاده کوی تو نمی دانم با این همه وسع ملک سبحانم در ملک رضا نشستنم خوش تر از گوشه خانه های ویرانم خاک ره شاه هشتمین بودن به از شاهی روم و ایرانم ای دست اجل بگیر بازویم وی خلعت آخرت بپوشانم ای سنگ لحد به فرق من بنشین وی خاک به خویش ساز پنهانم ای شام فراق دورتر رانم وی صبح وصال بیش تر خوانم گوئی که مداد خون دل باشد کامروز برون شده ز چشمانم قائم مقام فراهانی