غالب دهلوی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۱: در کلبه ما از جگر سوخته بو برد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در کلبه ما از جگر سوخته بو برد با ما گله سنجید و شماتت به عدو برد خواهم که برد ناله غبارم ز دل دوست چون گریه تن زار مرا زان سر کو برد همره رودش کوثر و حوران که دم مرگ ذوق می ناب و هوس روی نکو برد بستند ره جرعه آبی به سکندر دریوزه گر میکده صهبا به کدو برد دی رند به هنگامه خجل کرد عسس را می خورد و هم از میکده آبی به سبو برد بر ما غم تیمار دل زار سرآمد دیوانه ما را صنم سلسله مو برد ما را نبود هستی و او را نبود صبر دستی که ز ما شست به خون که فرو برد؟ دلدار تو هم چون تو فریبنده نگاری ست در حلقه وفا یکدلم آورد و دورو برد یک گریه پس از ضبط دو صد گریه رضا ده تا تلخی آن زهر توانم ز گلو برد نازد به نکویان ز گرفتاری غالب گویی به گرو برد دلی را که ازو برد غالب دهلوی