غالب دهلوی
غزل ها
شمارهٔ ۷۱: ما لاغریم گر کمر یار نازکست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما لاغریم گر کمر یار نازکست فرقی ست در میانه که بسیار نازکست دارم دلی ز آبله نازک نهادتر آهسته پا نهم که سر خار نازکست از جنبش نسیم فرو ریزدی ز هم ما را چو برگ گل در و دیوار نازکست باناله ام ز سنگ دلیهای خود مناز غافل قماش طاقت کهسار نازکست زحمت کشید و آن مژه برگشت همچنان ما سخت جان و لذت آزار نازکست رسواییی مباد خودآرایی ترا گل پر مزن که گوشه دستار نازکست ترسم تپش ز بند برون افگند مرا تاب کمند کاکل خمدار نازکست از جلوه ناگداختن و رو نساختن آیینه را ببین که چه مقدار نازکست می رنجد از تحمل ما بر جفای خویش هان شکوه ای که خاطر دلدار نازکست از ناتوانی جگر و معده باک نیست غالب دل و دماغ تو بسیار نازکست غالب دهلوی