غالب دهلوی
غزل ها
شمارهٔ ۲۲: دل تاب ضبط ناله ندارد خدای را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل تاب ضبط ناله ندارد خدای را از ما مجوی گریه بی های های را آید به چشم روشنی ذره آفتاب بر هر زمین که طرح کنی نقش پای را مشتاق عرض جلوه خویش ست حسن دوست از قرب مژده ده نگه نارسای را آشفتگی بر اوج فنا بال می زند ای شعله داغ گرد و نگه دار جای را واماندگی ست پی سپر وادی خیال شوق تو جاده کرد رگ خواب پای را سر منزل رسایی اندیشه خودیم در ما گم ست جلوه پی رهنمای را از پیچ و تاب آز ستوهند سرکشان انگشت زینهار شمر هر لوای را حسن بتان ز جلوه ناز تو رنگ داشت بیخود به بوی باده کشیدیم لای را گوید تغافل تو که رد کرده توام از پشت چشم می نگرم پشت پای را یارب به بال تیغ که پرواز می کند؟ ننگست دوش، فرق بلندی گرای را گر چشم اشک ازوست وگر سینه آه ازوست با کیست داوری دل دردآزمای را؟ مردم ز فرط ذوق و تسلی نمی شوم یارب! کجا برم لب خنجرستای را؟ غالب بریدم از همه، خواهم که زین سپس کنجی گزینم و بپرستم خدای را غالب دهلوی