وحشی باقفی
غزل ها
غزل ۳۵۷: میروم نزدیک و حال خویش میگویم به او
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می روم نزدیک و حال خویش می گویم به او آنچه پنهان داشتم زین پیش می گویم به او گشته ام خاموش و پندارد که دارم راحتی چند حرفی از درون ریش می گویم به او غافل است او از من و دردم شود هر روز بیش اندکی زین درد بیش از پیش می گویم به او غمزه ات خونریز دل دربند لعل نوشخند دل نمی داند جفای خویش می گویم به او گر چه وحشی دل ازو بر کند می رنجد به جان گر بد آن دلبر بدکیش می گویم به او وحشی باقفی