وحشی باقفی
غزل ها
غزل ۲۷۳: به آنکه بر سرلطفی مکش ز منت خویشم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به آنکه بر سرلطفی مکش ز منت خویشم سگ وفای خود و بندهٔ محبت خویشم سزای خدمت شایسته است لطف چه منت ز خدمتم خجل و حقگزار خدمت خویشم عنایت تو به پاداش صبردارم و طاقت به شکر صبر خود و ذکر خیرطاقت خویشم پلنگ خوی غزالی که می رمد ز فرشته چگونه ساختمش رام صید قدرت خویشم به کام شیر درون رفتن و به کام رسیدن کراست زهره و یارا غلام جرأت خویشم چه خوش گزیده امت از بساط حسن فروشان نه عاشق تو که من عاشق بصیرت خویشم مرا رسد که چو وحشی چنین دلیر درآیم که خوانده لطف تو در سایهٔ حمایت خویشم وحشی باقفی