وحشی باقفی
غزل ها
غزل ۲۴۵: ما در مقام صبر فشردیم گام خویش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما در مقام صبر فشردیم گام خویش یک گام آن طرف ننهیم از مقام خویش این مرغ تنگ حوصله را دانه ای بس است صیاد ما به دانه چه آراست دام خویش فارغ نشین که حسن به هر جا که جلوه کرد مخصوص هیچکس نکند لطف عام خویش دل شد کبوتر لب بامی که سد رهش سازند دور و باز نشیند به بام خویش وحشی رمیده ایست که رامش کسی نساخت آهوی دشت را نتوان ساخت رام خویش وحشی باقفی