وحشی باقفی
غزل ها
غزل ۲۳۶: مغرور کسی به که درت جا نکند کس
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مغرور کسی به که درت جا نکند کس وصلی که محالست تمنا نکند کس نی یوسف مصری تو که در بیع کس آیی بیعانهٔ جان چیست که سودا نکند کس روشن نکند چشم کس این طرفه عزیزیست همچشمی یعقوب و زلیخا نکند کس مرغ دل ما کیست اگر دامگه اینست سیمرغ به دام افتد و پروا نکند کس آه این چه غرور است که سد کشته گر افتد دزدیده هم از دور تماشا نکند کس چندین سر بی جرم به دار است در آن کو یک بار سر از ناز به بالا نکند کس وحشی سبب ناز و تغافل همه حسن است حسن ار نبود این همه اینها نکند کس وحشی باقفی