وحشی باقفی
غزل ها
غزل ۱۰۶: گرد سر تو گردم و آن رخش راندنت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گرد سر تو گردم و آن رخش راندنت وان دست و تازیانه و مرکب جهاندنت شهری به ترکتاز دهد بلکه عالمی ترکانه برنشستن و هر سو دواندنت پیش خدنگ پرکش ناز تو جان دهم وان شست باز کردن و تا پر نشاندنت میرم به آن عتاب که گویا سرشته اند سد لطف با ادای تعرض رساندنت طرز نگاه نازم و جنبیدن مژه وان دامن کرشمه به مردم فشاندنت وحشی اگر تو فارغی از درد عشق ، چیست این آه و ناله کردن و این شعر خواندنت وحشی باقفی