به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مجیرالدین بیلقانی

مجیرالدین بیلقانیرباعی هاشمارهٔ ۳۷: با من غمت ای فقاعی حور سرشت

1270عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

با من غمت ای فقاعی حور سرشت
هنگام وفا تخم تبهکاری کشت
آن دل که فقاع از تو گشودی همه سال
اکنون سخن وصل تو بر یخ بنوشت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۶: هر زخم جفایی که فلک پنهان داشت 2شمارهٔ ۳۷: با من غمت ای فقاعی حور سرشت 3شمارهٔ ۳۸: دل در غم تو نقش امان جست و نیافت 4شمارهٔ ۳۹: بس دل که ز عشق تو سر خویش گرفت 5شمارهٔ ۴۰: آنرا که بد امید وصال از چشمت 6شمارهٔ ۴۱: دل بر سر کوی تست سرمست غمت 7شمارهٔ ۴۲: ای کم زده خورشید فلک از رایت 8شمارهٔ ۴۳: گندانی را کز آفتابه ش نم زاد 9شمارهٔ ۴۴: پیروزه آسمان نگینم زیبد 10شمارهٔ ۴۵: با من چو شبی به وصل در پیوندد 11شمارهٔ ۴۶: گر یار به خون تو کمر در بندد 12شمارهٔ ۴۷: گندانی را که گند بدعت دارد 13شمارهٔ ۴۸: دهر ار چه غم نامتناهی دارد 14شمارهٔ ۴۹: گل از رخ گلرنگ تو تشویر خورد 15شمارهٔ ۵۰: از روی خرد شعر ترا ای سره مرد 16شمارهٔ ۵۱: دل گر سوی لهو و ناز کم می یازد 17شمارهٔ ۵۲: چون طبع تو با یار جفا می ورزد 18شمارهٔ ۵۳: چون لشکر عارضه به بد رای تو زد 19شمارهٔ ۵۴: دریاب دلی را که به داغت سوزد 20شمارهٔ ۵۵: هر دم به تو خصمی دگرم برخیزد 21شمارهٔ ۵۶: گفتم ز سپاهان مدد جان خیزد 22شمارهٔ ۵۷: بر عمر دراز شه علامت باشد 23شمارهٔ ۵۸: شکرست که جان لطف بر جای بماند 24شمارهٔ ۵۹: با من ز تو یادگار جز درد نماند 25شمارهٔ ۶۰: از لشکر صبرم علمی بیش نماند 26شمارهٔ ۶۱: دل با تو برفت هیچ منزل که نماند 27شمارهٔ ۶۲: ای دوست مخور خون غم اندوزی چند 28شمارهٔ ۶۳: با چشم چگونه اشگ دارد پیوند؟29شمارهٔ ۶۴: بیش از مه رخسار تو پرتو نخرند 30شمارهٔ ۶۵: دست تو به جود طعنه در میخ زند 31شمارهٔ ۶۶: یارم سر سرو سایه ور می شکند 32شمارهٔ ۶۷: بر تیغ تو شاه روم سر عرضه کند 33شمارهٔ ۶۸: در کوی توام سینه پر سوز افگند 34شمارهٔ ۶۹: بر درگه وصل یار سرهنگانند 35شمارهٔ ۷۰: هر کو شرف خدمت تو بگزیند 36شمارهٔ ۷۱: لعل لبت ار به بوسه سرکش نبود 37شمارهٔ ۷۲: مگذار که سودم به زیان در برود 38شمارهٔ ۷۳: دوش ار چه دلم ز درد هجران پر بود 39شمارهٔ ۷۴: ابر آمد کز جود سرافراز شود 40شمارهٔ ۷۵: تن کیست که با وصل تو دمساز شود 41شمارهٔ ۷۶: یارم چو گه خشم کم آزرم شود 42شمارهٔ ۷۷: هر کو به جهان غمخور زلف تو شود 43شمارهٔ ۷۸: وقت است که حسن تو وبال تو شود 44شمارهٔ ۷۹: دل گر چه همه ساله جمالت خواهد 45شمارهٔ ۸۰: بلبل به سحر دو دیده پر خون آید 46شمارهٔ ۸۱: دوران فلک چون تو شهی ننماید 47شمارهٔ ۸۲: بنمای رخ ار کام منت می باید 48شمارهٔ ۸۳: خورشید رخت شبی که وصل آراید 49شمارهٔ ۸۴: ای صبر نگفتی چو غمی پیش آید 50شمارهٔ ۸۵: چون حق مروت و کرم نگزارید 51شمارهٔ ۸۶: چون کار من از شهاب بر چرخ رسید 52شمارهٔ ۸۷: برخاست دلم تا دگری بگزیند 53شمارهٔ ۸۸: آن دل که ز غم خون شد اگر به بیند 54شمارهٔ ۸۹: یاد تو چو جان در دل من بنشیند 55شمارهٔ ۹۰: ای دل طمع از جفاپرستی بردار 56شمارهٔ ۹۱: جانم به سر زلف مشوش بگذار 57شمارهٔ ۹۲: ای از غم هجران تو ای طرفه نگار 58شمارهٔ ۹۳: یارم سخن عشوه نهاد اندر بار 59شمارهٔ ۹۴: یک تیر جفا نماند کان زیبا یار 60شمارهٔ ۹۵: با من چو گل ار شبی بپیوندد یار 61شمارهٔ ۹۶: ای دل ز ره دراز می آید یار 62شمارهٔ ۹۷: گر دیده بدی روی ترا یوسف مصر 63شمارهٔ ۹۸: من دوش به یار گفتم ای تنگ شکر 64شمارهٔ ۹۹: چون لطف سماع هست جامی کم گیر 65شمارهٔ ۱۰۰: با یار جفا جوی پس از هجر دراز 66شمارهٔ ۱۰۱: بی زلف تو شد چشم من از ابر خجل 67شمارهٔ ۱۰۲: یک دست به مصحف و دگر دست به جام 68شمارهٔ ۱۰۳: دی از می عشق مست برخاسته ام 69شمارهٔ ۱۰۴: ای چرخ به زیر پای تو پست شدم 70شمارهٔ ۱۰۵: گفتم که مگر داد بزرگی دادم؟71شمارهٔ ۱۰۶: گفتم که به مهر یار دل بسپردم 72شمارهٔ ۱۰۷: گفتم ز دم سرد رهان یک بارم 73شمارهٔ ۱۰۸: چون عود اگر چه تن بلاکش دارم 74شمارهٔ ۱۰۹: از چشم خود ابر را خجل می دارم 75شمارهٔ ۱۱۰: دل بر تو فشانم ار بسوزی جگرم 76شمارهٔ ۱۱۱: تا کی غم وصل تو پر آوازه خورم 77شمارهٔ ۱۱۲: چون در شب هجر تو فرو شد روزم 78شمارهٔ ۱۱۳: گفتم به مراعات دل و تن برسم 79شمارهٔ ۱۱۴: تن کو که بدو ناز و دلال تو کشم؟80شمارهٔ ۱۱۵: ماییم درین زمانه سر دفتر غم 81شمارهٔ ۱۱۶: جان خواست ز من دوش بت دلگسلم 82شمارهٔ ۱۱۷: پیوسته ز روزگار دشمن کامم 83شمارهٔ ۱۱۸: روزی که سراپرده بر افلاک زنم 84شمارهٔ ۱۱۹: در شیوه عشق بیش ازین کم نزنم 85شمارهٔ ۱۲۰: با دل گفتم کای دل پرفن! چکنم؟86شمارهٔ ۱۲۱: چندانکه به کار خود فرو می بینم 87شمارهٔ ۱۲۲: هر عذر که با یار بداندیش نهم 88شمارهٔ ۱۲۳: چون غنچه اگر بند دهان بگشایم 89شمارهٔ ۱۲۴: گر معتکف در وثاق تو نیم 90شمارهٔ ۱۲۵: ای دیده اقبال به رویت نگران 91شمارهٔ ۱۲۶: مه اهل سپاهان و مه بدعهدیشان 92شمارهٔ ۱۲۷: زان زر هوسی که خیزد از کان سخن 93شمارهٔ ۱۲۸: آن عاقل دوست همچو ابله دشمن 94شمارهٔ ۱۲۹: تقویم نو ای معجز طبع تو سخن!95شمارهٔ ۱۳۰: صد طعنه ز هر گدای می خوردم من 96شمارهٔ ۱۳۱: آساید اگر شوی تو همخوابه من 97شمارهٔ ۱۳۲: کندم همه شب ریش ز عشقت تا تو!98شمارهٔ ۱۳۳: ای گشته زیان مملکت سود از تو!99شمارهٔ ۱۳۴: هر تخم که کاشتم نیامد به درو 100شمارهٔ ۱۳۵: چون سایه نه نیستم نه هستم بی تو 101شمارهٔ ۱۳۶: وصلی که مرا به ناز پروردی کو؟102شمارهٔ ۱۳۷: ای شب چکنم چاره! من از بهر خدای 103شمارهٔ ۱۳۸: ای برده دلم به صد هزار استادی!104شمارهٔ ۱۳۹: صد عشوه نغز و دلستان آوردی 105شمارهٔ ۱۴۰: با دل گفتم چو دلبری بگزیدی 106شمارهٔ ۱۴۱: ای موی سپید! اگر شبی با یاری 107شمارهٔ ۱۴۲: ای دل! تو اگر ز رنج جان پرهیزی 108شمارهٔ ۱۴۳: زان دل ز من ای سرو سهی! نستانی 109شمارهٔ ۱۴۴: هر شب صنما! که رای زی خنده کنی 110شمارهٔ ۱۴۵: یک دم به وصال با رهی ناسایی 111شمارهٔ ۱۴۶: آنکس که به چهره بوستانیست تویی 112شمارهٔ ۱۴۷: در معرکه شیر آتش انگیز تویی 113شمارهٔ ۱۴۸: دل گفت مرا که آن بت از دلجویی 114شمارهٔ ۱۴۹: ای غم! تو فراق من گزینی گویی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ