به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مجیرالدین بیلقانی

مجیرالدین بیلقانیرباعی هاشمارهٔ ۱۹: تا دل به کف تو رایگان افتادست

1230عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

تا دل به کف تو رایگان افتادست
صد گونه مرا به جان زیان افتادست
جز با اجلم صلح نخواهد دادن
زینسان که غم تو در میان افتادست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۸: هر کو دل و جان به خدمتت پروردست 2شمارهٔ ۱۹: تا دل به کف تو رایگان افتادست 3شمارهٔ ۲۰: زان پیش که دل داد جوانی دادست 4شمارهٔ ۲۱: امشب بر من زمانه شاد آوردست 5شمارهٔ ۲۲: از باده درد ناز ساقی بترست 6شمارهٔ ۲۳: چون دید بتم که کار من بر خطرست 7شمارهٔ ۲۴: هر کو ز ملوک عصر بیگانه نشست 8شمارهٔ ۲۵: شبها که من از وصل تو بودم سرمست 9شمارهٔ ۲۶: زان طیره نیم کان بت آزار پرست 10شمارهٔ ۲۷: درد توام ای عهد شکن در جانست 11شمارهٔ ۲۸: در کوی غم تو صبر بی فرمانست 12شمارهٔ ۲۹: شاهی که سعادت و ظفر رهبر اوست 13شمارهٔ ۳۰: عهدیست که جام می ندیدم بر دست 14شمارهٔ ۳۱: زان روز که چشم من به رویت نگریست 15شمارهٔ ۳۲: ای دیده نگویی که ترا با دل چیست 16شمارهٔ ۳۳: ای موی سپید هیچ آزرمت نیست؟17شمارهٔ ۳۴: چون در دل من تویی دروغم خوش نیست 18شمارهٔ ۳۵: چون دلم که زلف یارم خم داشت 19شمارهٔ ۳۶: هر زخم جفایی که فلک پنهان داشت 20شمارهٔ ۳۷: با من غمت ای فقاعی حور سرشت 21شمارهٔ ۳۸: دل در غم تو نقش امان جست و نیافت 22شمارهٔ ۳۹: بس دل که ز عشق تو سر خویش گرفت 23شمارهٔ ۴۰: آنرا که بد امید وصال از چشمت 24شمارهٔ ۴۱: دل بر سر کوی تست سرمست غمت 25شمارهٔ ۴۲: ای کم زده خورشید فلک از رایت 26شمارهٔ ۴۳: گندانی را کز آفتابه ش نم زاد 27شمارهٔ ۴۴: پیروزه آسمان نگینم زیبد 28شمارهٔ ۴۵: با من چو شبی به وصل در پیوندد 29شمارهٔ ۴۶: گر یار به خون تو کمر در بندد 30شمارهٔ ۴۷: گندانی را که گند بدعت دارد 31شمارهٔ ۴۸: دهر ار چه غم نامتناهی دارد 32شمارهٔ ۴۹: گل از رخ گلرنگ تو تشویر خورد 33شمارهٔ ۵۰: از روی خرد شعر ترا ای سره مرد 34شمارهٔ ۵۱: دل گر سوی لهو و ناز کم می یازد 35شمارهٔ ۵۲: چون طبع تو با یار جفا می ورزد 36شمارهٔ ۵۳: چون لشکر عارضه به بد رای تو زد 37شمارهٔ ۵۴: دریاب دلی را که به داغت سوزد 38شمارهٔ ۵۵: هر دم به تو خصمی دگرم برخیزد 39شمارهٔ ۵۶: گفتم ز سپاهان مدد جان خیزد 40شمارهٔ ۵۷: بر عمر دراز شه علامت باشد 41شمارهٔ ۵۸: شکرست که جان لطف بر جای بماند 42شمارهٔ ۵۹: با من ز تو یادگار جز درد نماند 43شمارهٔ ۶۰: از لشکر صبرم علمی بیش نماند 44شمارهٔ ۶۱: دل با تو برفت هیچ منزل که نماند 45شمارهٔ ۶۲: ای دوست مخور خون غم اندوزی چند 46شمارهٔ ۶۳: با چشم چگونه اشگ دارد پیوند؟47شمارهٔ ۶۴: بیش از مه رخسار تو پرتو نخرند 48شمارهٔ ۶۵: دست تو به جود طعنه در میخ زند 49شمارهٔ ۶۶: یارم سر سرو سایه ور می شکند 50شمارهٔ ۶۷: بر تیغ تو شاه روم سر عرضه کند 51شمارهٔ ۶۸: در کوی توام سینه پر سوز افگند 52شمارهٔ ۶۹: بر درگه وصل یار سرهنگانند 53شمارهٔ ۷۰: هر کو شرف خدمت تو بگزیند 54شمارهٔ ۷۱: لعل لبت ار به بوسه سرکش نبود 55شمارهٔ ۷۲: مگذار که سودم به زیان در برود 56شمارهٔ ۷۳: دوش ار چه دلم ز درد هجران پر بود 57شمارهٔ ۷۴: ابر آمد کز جود سرافراز شود 58شمارهٔ ۷۵: تن کیست که با وصل تو دمساز شود 59شمارهٔ ۷۶: یارم چو گه خشم کم آزرم شود 60شمارهٔ ۷۷: هر کو به جهان غمخور زلف تو شود 61شمارهٔ ۷۸: وقت است که حسن تو وبال تو شود 62شمارهٔ ۷۹: دل گر چه همه ساله جمالت خواهد 63شمارهٔ ۸۰: بلبل به سحر دو دیده پر خون آید 64شمارهٔ ۸۱: دوران فلک چون تو شهی ننماید 65شمارهٔ ۸۲: بنمای رخ ار کام منت می باید 66شمارهٔ ۸۳: خورشید رخت شبی که وصل آراید 67شمارهٔ ۸۴: ای صبر نگفتی چو غمی پیش آید 68شمارهٔ ۸۵: چون حق مروت و کرم نگزارید 69شمارهٔ ۸۶: چون کار من از شهاب بر چرخ رسید 70شمارهٔ ۸۷: برخاست دلم تا دگری بگزیند 71شمارهٔ ۸۸: آن دل که ز غم خون شد اگر به بیند 72شمارهٔ ۸۹: یاد تو چو جان در دل من بنشیند 73شمارهٔ ۹۰: ای دل طمع از جفاپرستی بردار 74شمارهٔ ۹۱: جانم به سر زلف مشوش بگذار 75شمارهٔ ۹۲: ای از غم هجران تو ای طرفه نگار 76شمارهٔ ۹۳: یارم سخن عشوه نهاد اندر بار 77شمارهٔ ۹۴: یک تیر جفا نماند کان زیبا یار 78شمارهٔ ۹۵: با من چو گل ار شبی بپیوندد یار 79شمارهٔ ۹۶: ای دل ز ره دراز می آید یار 80شمارهٔ ۹۷: گر دیده بدی روی ترا یوسف مصر 81شمارهٔ ۹۸: من دوش به یار گفتم ای تنگ شکر 82شمارهٔ ۹۹: چون لطف سماع هست جامی کم گیر 83شمارهٔ ۱۰۰: با یار جفا جوی پس از هجر دراز 84شمارهٔ ۱۰۱: بی زلف تو شد چشم من از ابر خجل 85شمارهٔ ۱۰۲: یک دست به مصحف و دگر دست به جام 86شمارهٔ ۱۰۳: دی از می عشق مست برخاسته ام 87شمارهٔ ۱۰۴: ای چرخ به زیر پای تو پست شدم 88شمارهٔ ۱۰۵: گفتم که مگر داد بزرگی دادم؟89شمارهٔ ۱۰۶: گفتم که به مهر یار دل بسپردم 90شمارهٔ ۱۰۷: گفتم ز دم سرد رهان یک بارم 91شمارهٔ ۱۰۸: چون عود اگر چه تن بلاکش دارم 92شمارهٔ ۱۰۹: از چشم خود ابر را خجل می دارم 93شمارهٔ ۱۱۰: دل بر تو فشانم ار بسوزی جگرم 94شمارهٔ ۱۱۱: تا کی غم وصل تو پر آوازه خورم 95شمارهٔ ۱۱۲: چون در شب هجر تو فرو شد روزم 96شمارهٔ ۱۱۳: گفتم به مراعات دل و تن برسم 97شمارهٔ ۱۱۴: تن کو که بدو ناز و دلال تو کشم؟98شمارهٔ ۱۱۵: ماییم درین زمانه سر دفتر غم 99شمارهٔ ۱۱۶: جان خواست ز من دوش بت دلگسلم 100شمارهٔ ۱۱۷: پیوسته ز روزگار دشمن کامم 101شمارهٔ ۱۱۸: روزی که سراپرده بر افلاک زنم 102شمارهٔ ۱۱۹: در شیوه عشق بیش ازین کم نزنم 103شمارهٔ ۱۲۰: با دل گفتم کای دل پرفن! چکنم؟104شمارهٔ ۱۲۱: چندانکه به کار خود فرو می بینم 105شمارهٔ ۱۲۲: هر عذر که با یار بداندیش نهم 106شمارهٔ ۱۲۳: چون غنچه اگر بند دهان بگشایم 107شمارهٔ ۱۲۴: گر معتکف در وثاق تو نیم 108شمارهٔ ۱۲۵: ای دیده اقبال به رویت نگران 109شمارهٔ ۱۲۶: مه اهل سپاهان و مه بدعهدیشان 110شمارهٔ ۱۲۷: زان زر هوسی که خیزد از کان سخن 111شمارهٔ ۱۲۸: آن عاقل دوست همچو ابله دشمن 112شمارهٔ ۱۲۹: تقویم نو ای معجز طبع تو سخن!113شمارهٔ ۱۳۰: صد طعنه ز هر گدای می خوردم من 114شمارهٔ ۱۳۱: آساید اگر شوی تو همخوابه من 115شمارهٔ ۱۳۲: کندم همه شب ریش ز عشقت تا تو!116شمارهٔ ۱۳۳: ای گشته زیان مملکت سود از تو!117شمارهٔ ۱۳۴: هر تخم که کاشتم نیامد به درو 118شمارهٔ ۱۳۵: چون سایه نه نیستم نه هستم بی تو 119شمارهٔ ۱۳۶: وصلی که مرا به ناز پروردی کو؟120شمارهٔ ۱۳۷: ای شب چکنم چاره! من از بهر خدای 121شمارهٔ ۱۳۸: ای برده دلم به صد هزار استادی!122شمارهٔ ۱۳۹: صد عشوه نغز و دلستان آوردی 123شمارهٔ ۱۴۰: با دل گفتم چو دلبری بگزیدی 124شمارهٔ ۱۴۱: ای موی سپید! اگر شبی با یاری 125شمارهٔ ۱۴۲: ای دل! تو اگر ز رنج جان پرهیزی 126شمارهٔ ۱۴۳: زان دل ز من ای سرو سهی! نستانی 127شمارهٔ ۱۴۴: هر شب صنما! که رای زی خنده کنی 128شمارهٔ ۱۴۵: یک دم به وصال با رهی ناسایی 129شمارهٔ ۱۴۶: آنکس که به چهره بوستانیست تویی 130شمارهٔ ۱۴۷: در معرکه شیر آتش انگیز تویی 131شمارهٔ ۱۴۸: دل گفت مرا که آن بت از دلجویی 132شمارهٔ ۱۴۹: ای غم! تو فراق من گزینی گویی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ