به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مجیرالدین بیلقانی

مجیرالدین بیلقانیغزل هاشمارهٔ ۴: بلبل آمد به در باغ و ز گل راه بخواست

1690عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بلبل آمد به در باغ و ز گل راه بخواست
وز گل این بار به فریاد و علی الله بخواست
گل بدو گفت اگرت آرزویی هست بخواه
خدمت خاص گلستان به سحرگاه بخواست
لاله با جام می سرخ چو آمد بر گل
گل ز بلبل غزلی تازه و دلخواه بخواست
کس فرستاد به من بلبل و از طبع مجیر
غزلی مخلص آن مدح شهنشاه بخواست
ارسلان شاه جهانگیر که خورشید فلک
از دل و همت او مرتبه و جاه بخواست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳: آب آن عارض خرم برخاست 2شمارهٔ ۴: بلبل آمد به در باغ و ز گل راه بخواس ...3شمارهٔ ۵: آب نیکویی روان در جوی تست 4شمارهٔ ۶: هر دیده که در تو نیک نظر کردست 5شمارهٔ ۷: بازار شکر لعل شکر بار تو بشکست 6شمارهٔ ۸: بیا که باغ نکوتر ز روی دلخواهست 7شمارهٔ ۹: یک شبه وصل تو ز صد جان بهست 8شمارهٔ ۱۰: در کوی تو عقل بی قراریست 9شمارهٔ ۱۱: دلم عشق ترا چون جان نهان داشت 10شمارهٔ ۱۲: دل سپر بفگند چون درد ترا درمان ندا ...11شمارهٔ ۱۳: با غمت دل زحمت جان بر نتافت 12شمارهٔ ۱۴: به دلی وصل تو در نتوان یافت 13شمارهٔ ۱۵: کس درین دوران وفاداری نیافت 14شمارهٔ ۱۶: دوش چون دست قدر مهر از در شب بر گر ...15شمارهٔ ۱۷: زلف کافرکیش تو آیین ایمان بر گرفت 16شمارهٔ ۱۸: آن زلف پر از پیچ و شکن را چه توان ...17شمارهٔ ۱۹: ای شب خجل ز مویت گل تنگ دل ز رویت 18شمارهٔ ۲۰: غمی دارم که هرگز کم نگردد 19شمارهٔ ۲۱: ز عشقت دل مسلم برنگردد 20شمارهٔ ۲۲: به سر تو که دل تو سر انصاف ندارد 21شمارهٔ ۲۳: گیتی سر نوبهار دارد 22شمارهٔ ۲۴: با دل بسی گفتم که یار از عهد و پیم ...23شمارهٔ ۲۵: رخ تو قهر قمر خواهد کرد 24شمارهٔ ۲۶: دلی که درد تو ارزد دوا نمی ارزد 25شمارهٔ ۲۷: رخت عاشقان را نظر می پذیرد 26شمارهٔ ۲۸: دل سوختست چون به وصالت نمی رسد 27شمارهٔ ۲۹: با سر زلف تو مرا کار به جایی نرسد 28شمارهٔ ۳۰: عقل من در عشق خواری می کشد 29شمارهٔ ۳۱: مگذار که عشقت را هر مختصر اندیشد 30شمارهٔ ۳۲: مهر تو هرگز ز جانم نگسلد 31شمارهٔ ۳۳: ز عالم دلربایی بر نیامد 32شمارهٔ ۳۴: خوش است حسن تو تا دل ز یار بستاند 33شمارهٔ ۳۵: جانا خبر وصل تو زی ما که رساند؟34شمارهٔ ۳۶: با که گشایم نفس کاهل صفایی نماند؟35شمارهٔ ۳۷: بلبلان رخت به باغ افگندند 36شمارهٔ ۳۸: باد چون طره آن جان جهان درشکند 37شمارهٔ ۳۹: تا لاله ز شوخی به جهان شو در افگند 38شمارهٔ ۴۰: جز رگ جان عشق تو دگر چه گشاید؟39شمارهٔ ۴۱: گلی کو کزو زخم خاری نیاید؟40شمارهٔ ۴۲: نیک بدعهد گشت یار این بار 41شمارهٔ ۴۳: هر دم به بند زلف شکاری دگر مگیر 42شمارهٔ ۴۴: دوش دلبند من آن مهر گسل 43شمارهٔ ۴۵: شمع دل را شب هجران تو سر سوخته ام 44شمارهٔ ۴۶: مگذار تا توانی کز غم فغان برآرم 45شمارهٔ ۴۷: نصیحت می کنم دل را که دامن درکش از ...46شمارهٔ ۴۸: باز ناز ماه رویی می برم 47شمارهٔ ۴۹: شاید که ز تو یک نفس آسوده نباشیم 48شمارهٔ ۵۰: گر ترا راحت جان می گویم 49شمارهٔ ۵۱: می در فگن به جام که مست شبانه ایم 50شمارهٔ ۵۲: فراقت نیش غم ما را چنان در جان شکس ...51شمارهٔ ۵۳: از زلف سر شکسته یکی حلقه در شکن 52شمارهٔ ۵۴: گفتم ای ترک نظر سوی من غمگین کن 53شمارهٔ ۵۵: ناوک مینداز ای صنم از غمزه بر من ب ...54شمارهٔ ۵۶: داد دلم به دست غم طره دلربای تو 55شمارهٔ ۵۷: بی تو مرا یار کیست جان ستم سوخته؟56شمارهٔ ۵۸: مکن ای دوست دوای من دلریش بده 57شمارهٔ ۵۹: ای گرد صبح صادق از مشگ وام کرده 58شمارهٔ ۶۰: ای عارض چون روزت روزم به شب آورده 59شمارهٔ ۶۱: از غمزه صد تیر جفا بر جان ما انداخ ...60شمارهٔ ۶۲: زین بیش دل دزدی مکن کز دل جهان پرد ...61شمارهٔ ۶۳: پرده از لعل بر شکر بستی 62شمارهٔ ۶۴: گر ز چشم من خیالت یک زمان برخاستی 63شمارهٔ ۶۵: چه بد کردم که پیمانم شکستی 64شمارهٔ ۶۶: دریغا قصه دردت چنین مشکل نبایستی 65شمارهٔ ۶۷: گر چشم شوخ تو ز جفا خفته نیستی 66شمارهٔ ۶۸: باز از دو لب به عالم صد شور درفگند ...67شمارهٔ ۶۹: مرا فرسوده غم چند داری؟68شمارهٔ ۷۰: چون تو از غم ندیده ای خواری 69شمارهٔ ۷۱: گره مشگ بر سمن چه زنی؟70شمارهٔ ۷۲: حسن او بار دگر می بینی 71شمارهٔ ۷۳: ای به حسن آفت جهان که تویی 72شمارهٔ ۷۴: گر تو آنجا که تویی انده ما داشتیی 73شمارهٔ ۷۵: می دان که باز راه ستم بر گرفته ای 74شمارهٔ ۷۶: تا بسته بند زلف پریشان گشاده ای 75شمارهٔ ۷۷: انصاف داده ام که به خوبی یگانه ای

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ