کتابخانه دیجیتال

عطار نیشابوری

عطار نیشابوریمختار نامه | رباعی هاباب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد

440

شماره ۱: بس آب كه بگذشته ز سر از تو مراست
شماره ۲: با عشق تو جان خویش در خواهم باخت
شماره ۳: ای در سر ذرّه ذرّه سودا از تو
شماره ۴: تا چند ز سودای تو در سوز و گداز
شماره ۵: خونی كه ز تو درجگرم میگردد
شماره ۶: جان پیش رخت نثار خواهم آورد
شماره ۷: گه عشق توام چو شمع گرینده كند
شماره ۸: در عشق تو از نفع و ضرر نندیشم
شماره ۹: جان روی دل افروزِ تُرا باید داشت
شماره ۱۰: دل شمع تو شد به یك نفس مرده شود
شماره ۱۱: تن جز به هوای تو قدم مینزند
شماره ۱۲: ای جان و دلم به جان و دل مولایت
شماره ۱۳: بر خویش بسی چو شمع بگریستهام
شماره ۱۴: كارم كه چو زلف تو مشوش دارم
شماره ۱۵: ای رفته به آسمان نفیرم بی تو
شماره ۱۶: هر لحظه در آتشِ غمم اندازی
شماره ۱۷: از آتشِ عشق چون تو جان افروزی
شماره ۱۸: ای كاش هزار موی بشكافتمی
شماره ۱۹: آن دل كه چو موم نرمم آمدبی تو
شماره ۲۰: در راه غمِ تو جسم و جوهر بنماند
شماره ۲۱: جان بر گرهِ زلفِ تو آموخته گیر
شماره ۲۲: از بس كه ز غم سوختم ای شمع طراز
شماره ۲۳: تادور فتادهام از آن نادره كار
شماره ۲۴: دل در غم عشقِ دلفروزم همه شب
شماره ۲۵: تا آتشِ عشقِ او برافروخت مرا
شماره ۲۶: در عشق چو شمع من به سوزم زنده
شماره ۲۷: تا روی به روی دلفروز آوردیم
شماره ۲۸: هر دل كه ره چنان جمالی یابد
شماره ۲۹: با دل گفتم كه راه دلبر گیرم
شماره ۳۰: امشب به صفت شمع دلفروزم من
شماره ۳۱: خورشید ز سوزِ من سراسیمه بسوخت
شماره ۳۲: تا چند قفا ز نیك و بد خواهم خورد
شماره ۳۳: زین كار كه در گردنِ من خواهد بود
شماره ۳۴: چون عین بریدگی بود دوختنم
شماره ۳۵: شمعم كه خوشی میان سوزم بكُشند
شماره ۳۶: شمعم كه غذای من ز من خواهد بود
شماره ۳۷: شمعم كه چنین زار و نزار آمدهام
شماره ۳۸: گر میسوزم مرا مكن چندین عیب
شماره ۳۹: گفتی چه كنم تا شب من گردد روز
شماره ۴۰: دانی تو كه شمع را چرا افروزند
شماره ۴۱: ای دل دیدی كه هر كه شد زنده بمُرد
شماره ۴۲: امروز منم عهد مصیبت بسته
شماره ۴۳: مائیم ز غم سوخته خوش خوش چون شمع
شماره ۴۴: در خفیه بسوختم بسی بی آتش
شماره ۴۵: چون نیست نصیبِ من بجز غمخواری
شماره ۴۶: تا چند روم كه این ره كوته نیست
شماره ۴۷: پیوسته ز عشق جان و تن میسوزم
شماره ۴۸: سر رفت به باد و من كله میدارم
شماره ۴۹: چون صبح به خنده یك نفس خرسندم
شماره ۵۰: شمعم كه ز خود نهان فرو میگریم
شماره ۵۱: ما بحرِ بلا پیش گرفتیم و شدیم
شماره ۵۲: شمعم كه حریف آتشم میآید
شماره ۵۳: هر لحظه مرا چو شمع سوز افزون شد
شماره ۵۴: داری سرِ عشق كار از سردرگیر
شماره ۵۵: تا هیچ چو شمعت سر و كار خویش است
شماره ۵۶: گر عیاری خشك و ترت سوختنی است
شماره ۵۷: تا تو به بلای عشق تن در ندهی
شماره ۵۸: گر هست دلت سوختۀ جان افروز
شماره ۵۹: ای آن كه دل زندۀ تو مُرد از تو
شماره ۶۰: چون شمع به یك نفس فرو مرده مباش
شماره ۶۱: آن را كه درین حبسِ فنا باید مُرد
شماره ۶۲: در عشق چو شمع با خطر نتوان زیست
شماره ۶۳: چون گل به دل افروخته میباید بود
شماره ۶۴: در عشق چو شمع سوز باید آورد
شماره ۶۵: چون تن زده سر به راه میباید داشت
شماره ۶۶: در شمع نگر فتاده در سوز و گداز
شماره ۶۷: شمعی كه ز درد او كسی باز نگفت
شماره ۶۸: از دل غم دلفروز میباید دید
شماره ۶۹: بس شب كه چو شمع با سحر باید بُرد
شماره ۷۰: شمعی كه ز سوز خویش بر خود بگریست
شماره ۷۱: گفتم: شمعا! چند گدازی مگداز
شماره ۷۲: گفتم:‌شمعا! چون همه شب در كاری
شماره ۷۳: ای شمع سرافراز چه پنداشتهای
شماره ۷۴: ای شمع! فروختی و لاف آوردی
شماره ۷۵: چون شمع دمی نبود خشنود از خویش
شماره ۷۶: میپرسیدم دوش ز شمع آهسته
شماره ۷۷: شمع از در جمع چون درآمد حالی
شماره ۷۸: آتش همه با شمع جفا خواهد كرد
شماره ۷۹: از روغنِ شمع بوی خون میآید
شماره ۸۰: ای شمع! تُرا نیست ز سوز آگاهی
شماره ۸۱: ای شمع! برو كه سوختن حدّ من است
شماره ۸۲: ای شمع! تُرا ز سوز محروم كنند
شماره ۸۳: ای شمع! تویی علی الیقین دشمنِ تو
شماره ۸۴: ای شمع! چو از آتش افسر كردی
شماره ۸۵: ای شمع! اگرچه مجلس افروختهای
شماره ۸۶: ای شمع! چو تو هیچ كس آشفته ندید
شماره ۸۷: ای شمع! مگر چنان گمانْت افتادست
شماره ۸۸: از آه دلم كام و زبان میسوزد
شماره ۸۹: ای شمع! بلا در تو اثر خواهد كرد
شماره ۹۰: در شمع نگاه كن كه جان میسوزد
شماره ۹۱: شمع است كه همچو سركشی میخندد
شماره ۹۲: شمعی كه به یك دو شب فرو میگذرد
شماره ۹۳: ای آتش شمع سوز ناساز مشو
شماره ۹۴: ای شمع! دمی از دل مضطر میزن
شماره ۹۵: در عشقِ تو عقل و سمع میباید باخت
شماره ۹۶: ماتم زدۀ تو جانِ سرگشتۀ ماست
شماره ۹۷: روی تو كه عقل ازو خجل میآید
شماره ۹۸: چون شمع ز سوختن دمی دم نزنم
شماره ۹۹: تا از سر‍ زلفت خبرم میماند
شماره ۱۰۰: من شمع توام كه گر بسوزم صد بار
شماره ۱۰۱: بر بوی وصال میدویدم همه سال
شماره ۱۰۲: پیوسته كتاب هجر میخواهم خواند
شماره ۱۰۳: در اشك خود از فرقت آن یار كه بود
شماره ۱۰۴: گفتم:‌جانا! عهد و قرارت این است
شماره ۱۰۵: دل بی غم دلفروز نتوان آورد
شماره ۱۰۶: دی میگفتم دستِ من و دامنِ او
شماره ۱۰۷: امروز منم فتاده زان دلكش باز
شماره ۱۰۸: چون نیست امید غمگسارم نفسی
شماره ۱۰۹: ای شمع! كسی كه چون تو آغشته بود
شماره ۱۱۰: ای شمعِ جهان فروز! در هر نفسی
شماره ۱۱۱: ای آتشِ شمع بر تنِ لاغرِ او
شماره ۱۱۲: چون شمع یك آغشتۀ تنها بنمای

عطار نیشابوری

آمارگیر وبلاگ