مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۸۷: شبی بر بام ای ماه بلند اختر نمیآئی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شبی بر بام ای ماه بلند اختر نمی آئی ز برج طالع ما تیره روزان بر نمی آئی چو رفتی رفت جانم تا شوم ا حیا چرا هرگز چراغ کشته ام را شعله سان بر سر نمی آئی نخواهم از ره جوروجفا هرگز عنان تابی که میدانم بسویم از ره دیگر نمی آئی نیم زان با ضعیفی خوش که ای ترک شکارافکن پی صیدم ز ننگ این تن لاغر نمی آئی چه دارم چون صدف غیر کف خاکی عجب نبود بدستم گر تو ای سنگین بها گوهر نمی آئی ز گلشن در قفس کن نقل مشتاق آشیان خود که با سرکش نهالان گلستان بر نمی آئی مشتاق اصفهانی