مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۷۹: از پرتو مهر، شد آخر آن ماه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از پرتو مهر، شد آخر آن ماه محفل فرزندم، الحمدالله دامان خرگاه، تا برزد آن ماه شد ماه پنهان، در زیر خرگاه ما را بکویش خیزد چه از آه آن قصر عالی این رشته کوتاه غیر و من آخر تا چند باشیم مقبول مجلس مردود درگاه نخلیست مقصود کورا و ما را شاخیست سرکش دستیست کوتاه چون آفتابش گویم که باشد ماه من و مهر آن مهر و این ماه او همدم غیر وز رشک ما را آهی و صد اشک اشکی و صد آه مشتاق اصفهانی