مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۷۸: تا کی کند یار، از من کناره
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا کی کند یار، از من کناره افغان ز گردون، آه از ستاره او را که آبی، بر سردم نزع چون صبح یابد، عمر دوباره داند دل ما، ز آندل چه دیده است آن شیشه کامد، بر سنگ خاره زین بحر خونخوار مردان گذشتند در فکر کشتی ما بر کناره افغان ز غربت کز سنگ چون جست در دم سر آمد عمر شراره بیدردیم کشت از عشق خواهم جان شرحه شرحه دل پاره پاره زین محرمی آه با او ز حد رفت سرگوشی غیر چون گوشواره مهدیست گردون، کارام یکدم طفلان نگیرند، زین گاهواره کاری ندارد، جان دادن ما زآن گوشه چشم، بس یک اشاره تا کی کشم ناز، زین چاره سازان خوش آنکه بگذشت، کارش ز چاره مشتاق آریش، دربر اگر تو جز او زهر کس، گیری کناره مشتاق اصفهانی