مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۷۷: گفتم فتد کالای تو در دست من فرمود نه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گفتم فتد کالای تو در دست من فرمود نه گفتم من و سودای تو گفتا که هیچت سود نه بود از طپش آسوده دل در سینه ام تا بود نه تا بود جایش در قفس مرغ اسیر آسوده نه افغان که باشد هر طرف در شهر ما دلدادگان صد دلبر و هرگز دلی از دلبری خوشنود نه سوزم ز نیرنگش که گفت امشب من ناکام را خواهی دهم کام دلت گفتم بلی فرمود نه زهاد را عشاق را دیدیم در کوی مغان دانا یکی مقبول نه زینان یکی مردود نه برکس درین محفل چسان سوز دلم روشن شود در آشتی میسوزدم عشقت که آنرا دود نه در خاک و خون گشتیم ما غلطان درین میدان ولی دستی عیان گردید نه تیغی بخون آلود نه رفتم ز گلزار تو و شادم که تا بودم درو مرغی دمی از ناله ام در آشیان آسوده نه چشمت دهد در هر نگه رطل گرانی غیر را آیا از این می ساغری خواهد بمن پیمود نه آمد شدش دیر است و زود اکنون بر خوش آنکه بود می آمد اما دیر نه میرفت اما زود نه تو مهر تابانی ولی هرگز چو ماه نو مرا بر جسم لاغر ذره ای از پرتوت افزود نه مشتاق اصفهانی