مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۶۱: بیتو کوشم در فنای خویشتن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بی تو کوشم در فنای خویشتن تیشه ام اما بپای خویشتن ریختی خونم بجرم دوستی عاقبت دیدم سزای خویشتن زد بتیغم بوسه بر دستش زدم خود گرفتم خونبهای خویشتن گلبن نوخیز من یکره بپرس حال مرغ بینوای خویشتن دردمندان غمت درمان طلب ماو درد بیدوای خویشتن دیدمش در خویش و جان دادم ز شوق خویش را کردم فدای خویشتن مشتاق اصفهانی