مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۵۷: خوشاب بزمی که سرخوش از شراب صحبت جانان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوشاب بزمی که سرخوش از شراب صحبت جانان برقص آیم چو مستان دست کوبان پای افشانان بیک جام میم کافر شناسد زاهد و داند مسلمان خویش را و میخورد خون مسلمانان ز بیقدری کشم از آسمان نازی درین محفل که دارد میزبان سفله بر ناخوانده مهمانان دلم خون شد ز شوق نارپستان بتان تا کی خورم حسرت ز نخل قامت این نارپستانان ننالم از جفای گلرخان اما گذشت از حد برین مسکین گدایان جور این مغرور سلطانان من و میخانه کانجا دامن رندان دردی کش زند صد طعنه بر دامان پاک پاکدامانان مده زلف پریشان اینقدر بر باد اگر آگه شوند از سستی پیمان خویش این سست پیمانان چه از مشکین خطان و عنبرین زلفان جز این دیدم که روزم تیره شد زینان و شامم تارتر زآنان معاذالله بصد خواری کشم پا از درت اما گذشت از حد جفای پاسبانان جور دربانان بر او کیستم مشتاق پیش حضرت شاهی ستاده بنده ای از جان دعاگویان ثناخوانان مشتاق اصفهانی