مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۵۲: شبی روز منست ای از تو روشن چشم داغ من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شبی روز منست ای از تو روشن چشم داغ من که گردی انجمن افروز من چشم چراغ من شبی شور از فروغ مهر شمع افروز داغ من نه آخر من سیه روز توام چشم و چراغ من بود خون جگر می بی لب ساقی همان بهتر که ماند خشک همچون شیشه خالی دماغ من ز بس کاهیدم از هجرش گرم بیند عجب نبود که نشناسد مرا یا روز من گیرد سراغ من ز هر شب امشبم تاب وتب افزونست پنداری که غافل خویش را پرو نه ای زد بر چراغ من چه فیض از شیشه دل ساغر چشم ترم دارد کزین مینا نمی آید بجز خون در ایاغ من زیر سیر گلستان گلهای داغت فارغم دارد که باشد سینه ام زین لاله گلگشت باغ من سرودم را شنو مشتاق منگر این سیه بختی که خوشتر از نوای بلبل است آهنگ زاغ من مشتاق اصفهانی