مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۲۵: شه من ترا نشان نه که من گدات جویم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شه من ترا نشان نه که من گدات جویم همه حیرتم ندانم ز که و کجات جویم چو بگنج های عالم تو به دست کس نیایی به کدام برگ یارب من بینوات جویم من دور از آستانت طلبم چه زین و آنت ندهد کسی نشانت مگر از خدات جویم نه بدوستی نه دشمن نه به گلشنی نه گلخن زکه ات طلب کنم من ز کدام جات جویم بسر شکار خود آ تو شکار پیشه تا کی بشکنج دام هجران من مبتلات جویم بدعا نجات باید طلبیدن از هر آفت تو چه آفتی ندانم که بصد دعات جویم مشتاق اصفهانی