مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۲۳: بجان ز اندیشه غیرآمدم ز آن انجمن رفتم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بجان ز اندیشه غیرآمدم ز آن انجمن رفتم بیاران صحبت او باد ارزانی که من رفتم مکافات شکفتن نیست آسان عاقبت دیدی که چون گل زین گلستان رفتم و خونین کفن رفتم بسر در غربت آمد عمرم و نامد برم پیکی مگر یکبارگی از یاد یاران وطن رفتم روم گفت از برت بیخود فتادم زین سخن بنگر که او نارفته من رفتم ولی از خویشتن رفتم چه حاصل سبز شد گر کویت از سیرابی اشکم که من با دامنی پرخار حسرت از چمن رفتم نشد ز آن لب نصیبم بوسه هرگز فغان کاخر ز حسرت تلخ کام از کویت ایشیرین دهن رفتم دلم در سینه دارد ناله زاری که نشنیدم ز یعقوب ار چه صد ره بر در بیت الحزن رفتم چه منت گر کمند طره او دستگیرم شد که بیرون تنه لب آخر از آن چاه ذقن رفتم نرفت از حسرت شیرین لبی کس از جهان هرگز باین جان کندن تلخی که من چون کوهکن رفتم چه سودار بود صد رنگم سخن مشتاق کز گیتی در آخر غنچه سان مهر خموشی بر دهن رفتم مشتاق اصفهانی