مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۹۱: نیست بیجا نالهام از تنگی جا در قفس
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نیست بیجا ناله ام از تنگی جا در قفس مرغیم کافتاده از دامان صحرا در قفس موسم گل شد بگو صیاد آخر کی رواست مست هر بلبل بشاخی منزل ما در قفس تا درین بستان سرا بودم نبود آزادیم در شکنج دام منزل داشتم یا در قفس عندلیب ما نشد هرگز بباغی نغمه سنج گاهگاهی ناله ای میکرد اما در قفس کیستم بی همزبان خاموش آن مرغ اسیر کز هم آوازان خویش افتاده تنها در قفس از گرفتاری ننالم مرغ بی بال و پرم در حصارم از بلاافتاده ام تا در قفس گر اسیران را خوش آید گفتگویم دور نیست همچو طوطی گشته ام مشتاق گویا در قفس مشتاق اصفهانی