مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۴: کی بود اینکه مدت فرقت یار بگذرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کی بود اینکه مدت فرقت یار بگذرد صبح وصال دم زنداین شب تار بگذرد موسم گل رسید و ما سر ز ملال زیر پر آه اگر چنین بود حال و بهار بگذرد شد دم مرگ و دردلم حسرت رویت آه اگر بر سر من نیائی و کار ز کار بگذرد رفتیم از کنار و شد وقت کز این دو چشم تر دمبدمم دوجوی خون از دو کنار بگذرد بلبل خسته را بگو باد خزان چو در رسد عشوه گل بسر رود زحمت خار بگذرد چون فن عشق کودگر یک فن و نگذرد اگر عمر بکسب این هنر پس بچه کار بگذرد حادثه زمانه را نیست تمیز نیک و بد برق بلا بیک روش بر گل و خار بگذرد مشتاق اصفهانی