مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۵۹: پی چه گلبن بختم گل مراد دهد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پی چه گلبن بختم گل مراد دهد که تا دهد فلکش چیند و بباد دهد می ست تلخ جدائی که میکشد ساقی از این شرابم اگر جرعه زیاد دهد معاشران ز پی صحبت تو مدهوشند تر از حسرت ما ز آن میان که یاد دهد ازو مراد طلب عالمی و من خاموش که لطف دوست مرا باید آنچه داد دهد کنونکه سوخت فراقم کجاست دلسوزی که در هوای تو خاکسترم بباد دهد دوئی بکوی مغان کی سزد خوش آن ساقی که گر میم دهد از جام اتحاد دهد بود به بزم شهان ساغری بدور که یاد ز کاسه سر جمشید و کیقباد دهد خوشم که درد توام در میان گرفته مباد فلک چو مهره از این ششدرم گشاد دهد دهد مراد دلش ایزد آنکه یاد تو را ز نامرادی مشتاق نامراد دهد مشتاق اصفهانی