مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۸: کسیکه دور شدت چون ز آستان میرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کسیکه دور شدت چون ز آستان میرد به آنکه بر درت از جور پاسبان میرد شهید میرد اسیر قفس چه رشک برد بطایری که چو میرد در آشیان میرد کسیکه زنده عشقست جاودان باقیست وگرنه دارد اگر صدهزار جان میرد زبس بمرغ چمن هجر گل بود دشوار بهار ناشده آن به که در خزان میرد اجل نمیکشدش خسته تو بیماریست که جان دهد چو بدست تو جان ستان میرد مبر ز عاشق و منشین به ابوالهوس نه رواست ز هجر و وصل تو این زنده ماند آن میرد نهان بکنج غمت بی تو داد جان مشتاق چو آن غریب که در گوشه نهان میرد مشتاق اصفهانی