مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۷: ناله بکوی او دلم بهر چه بس نمیکند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ناله بکوی او دلم بهر چه بس نمیکند یار ستیزه کار من یاری کس نمیکند نیست بفکر سینه ام گم شده دل که چون رهد مرغ اسیر از قفس یاد قفس نمیکند گرنه ضعیف ما خود و همت ما بود قوی بهر چه عنکبوت ما صید مگس نمیکند منع مکن ز ناله ام کانچه بمن جدا ز تو سوز فراق میکند شعله بخس نمیکند نیست دم مرا اثر ورنه قفای محملش میکنم آنقدر که من ناله جرس نمیکند دل مگرت خبر دهد گاه ز حالم از طپش ورنه ضعیف ناله ام کار نفس نمیکند دل کشد از نگاه او آنچه بمست روز و شب بیم جفای شحنه و جور عسس نمیکند مشتاق اصفهانی