مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۰: دوش در طرف چمن بلبلی افغان میکرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دوش در طرف چمن بلبلی افغان میکرد ناله در حلقه مرغان خوش الحان میکرد بود در وصل ندانم ز چه رو می نالید غالبا همچو من اندیشه هجران میکرد کشتیم را که رهانید تو کل زین بحر غرق میشد اگر اندیشه طوفان میکرد سرنوشتش ز ازل بود که در چاه افتد ورنه یوسف حذر از حیله اخوان میکرد تشنه زخم خدنگ تو ام ایکاش مرا در گلو قطره ای از چشمه پیکان میکرد دردمی دردکش میکده را می شد صاف هرچه میگفت گرش پیر مغان آن میکرد جذبه کعبه بود خاصه مردان خدا ورنه هر سست قدم قطع بیابان میکرد بود اگر مست می شوق حرم شکوه چرا کعبه رو از ستم خار مغیلان میکرد نرسد گل چو بمرغان چمن لشکر دی کاش می آمد و تاراج گلستان میکرد زیر خط لعل تو میجست مپندار که خضر در سیاهی طلب چشمه حیوان میکرد قابل گنج محبت دل مشتاق نبود ورنه این خانه ز سیل مژه ویران میکرد مشتاق اصفهانی