مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۶۷: دلم بیاو صفا هرگز ندیده است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم بی او صفا هرگز ندیده است لبم بی او نوا هرگز ندیده است من آن حاجت طلب در کوی عشقم که تأثیر از دعا هرگز ندیده است نشاید خواندم بلبل که آن گل نوا زین بی نوا هرگز ندیده است مرا عشق تو در راهی فکنده است که رهرو رهنما هرگز ندیده است مرا چشمیست کز عشق نکویان نگاه آشنا هرگز ندیده است عجب ملکیست استغنا که چشمی درین کشور گدا هرگز ندیده است چه باغست اینکه مرغی برگ عیشی درین بستان سرا هرگز ندیده است پر از اغیار بزمت دایم اما درو مشتاق جا هرگز ندیده است مشتاق اصفهانی