مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۵: نگیرد دل قرار از تاب تب بیمار هجران را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نگیرد دل قرار از تاب تب بیمار هجران را مگر آندم که بیند روی جانان و دهد جان را نبودش جا بغیر از دامن یعقوب و حیرانم که یوسف چون کشید آزار چاه و رنج زندان را شمار کشتگان وادی عشق از که می آید که در خون کاروانی خفته هر گام این بیابان را شب عاشق بپایان گو میا کز حسرت عشقت ز هم فرقی نباشد صبح وصل و شام هجران را شود ممتاز کی عشق از هوی در کشوری کانجا نباشد فرق چاک سینه و چاک گریبان را بدان آشفته حالی روز خویش از شورش کشتی رسانیدم بپایان کاهل کشتی روز طوفان را دو شهر آنمه ز وصل و هجر خود دارد که جا باشد در آن جانهای آباد و درین دلهای ویران را ز تیغ جورت آن سرها که در هر وادی افتاده شماری گر توانی بشمری ریگ بیابان را به دیگر بلبلان مشتاق را ای گل چه می سنجی که باشد نغمه رنگارنگ این مرغ خوش الحان را مشتاق اصفهانی