ابوالحسن فراهانی
غزل های نا تمام
شمارهٔ ۲۶: زان نبینم چشم خود کز گریه پرشد دامنش - هرکه تر شد دامنش دیگر نمی بینم منش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زان نبینم چشم خود کز گریه پرشد دامنش هرکه تر شد دامنش دیگر نمی بینم منش می دهد بر باد این گل حسن را تر دامنی گل در آتش کی رود گر تر نباشد دامنش گر ندارد خون من در گردن آن نامهربان چون شود رنگین به خونم دست ها در گردنش چشم می پوشم کنون هرگاه می بینم ز روز آن که روشن بود چشم از نکهت پیراهنش ابوالحسن فراهانی