ابوالحسن فراهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۶: دل به چنین زلف بندم چین ابرو چون بپاید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل به چنین زلف بندم چین ابرو چون بپاید زآن که چیزی کان نپاید، دل باو بستن نشاید گفتمش بنشین زمانی تا مگر سیرت به بینم گفت چون خورشید بنشیند دگر کی رخ نماید ای که می گویی شبت را روزی از پی هست، یا رب روز من از پی نیاید هرچه می آید بیاید بلبل از بیرحمی گل می کند فریاد و افغان باغبان کز درد واقف نیست، گوید می سراید آمدی ممنونم اما گویا، ره کرده گم گر نه لیلی ره کند کم بر سر مجنون نیاید گرچه منع از گریه کردی، زخم ها در دل افکندی گر خدا یک دربه بندد، صد در دیگر گشاید ابوالحسن فراهانی