هاتف اصفهانی
ماده تاریخ
شماره ۳۹: که خم از باد اجل شد ناگاه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
حیف از فاطمه آن نخل جوان که خم از باد اجل شد ناگاه حیف از آن گوهر ارزنده که بود در جهان خیل نکویان را شاه حیف از آن شمع فروزنده که بود پرتو آن طرب افزا غم گاه بود از پاکی طینت تا بود عفتش همدم و عصمت همراه بود ذیل وی از آلایش دور پاک دامان وی از لوث گناه روز و شب تا به جهان داشت مقام بود آن رشک خور و خجلت ماه خرم از چهره اش این هفت اقلیم روشن از عارضش این نه خرگاه چون شد آن سرو قد لاله عذار از سموم اجلش حال تباه سرو ازین غصه به بر جامه درید لاله زین غم ز سرافکنده کلاه ریخت در فرقتش آن خاک بسر کرد در ماتمش این جامه سیاه چون شد از دار فنا سوی بهشت جانش از شوق ملاقات الله رخت بربست از این غمخانه بار بگشاد در آن عشرتگاه کلک هاتف پی تاریخ نوشت رفت از دار فنا فاطمه آه هاتف اصفهانی