هاتف اصفهانی
غزل ها
غزل شماره ۵۴: غم عشق نکویان چون کند در سینهای منزل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
غم عشق نکویان چون کند در سینه ای منزل گدازد جسم و گرید چشم و نالد جان و سوزد دل دل محمل نشین مشکل درون محمل آساید هزاران خسته جان افشان و خیزان از پی محمل میان ما بسی فرق است ای همدرد دم درکش تو خاری داری اندر پا و من پیکانی اندر دل نه بال و پر زند هنگام جان دادن ز بیتابی که می رقصد ز شوق تیر او در خاک و خون بسمل در اول عشق مشکل تر ز هر مشکل نمود اما ازین مشکل در آخر بر من آسان گشت هر مشکل به ناحق گرچه زارم کشت این بس خونبهای من که بعد از کشتنم آهی برآمد از دل قاتل ز سلمی منزل سلمی تهی مانده است و هاتف را حکایت هاست باقی بر در و دیوار آن منزل هاتف اصفهانی