هاتف اصفهانی
غزل ها
غزل شماره ۲۹: بتان نخست چو در دلبری میان بستند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بتان نخست چو در دلبری میان بستند میان بکشتن یاران مهربان بستند دعا اثر نکند کز درم تو چون راندی به روی من همه درهای آسمان بستند مگر میان بتان روی آن صنم دیدند که اهل صومعه زنار بر میان بستند به آشیانه نبستند عندلیبان دل اگر دو روز در این گلشن آشیان بستند فغان که مدعیان از جفا برون کردند مرا ز شهر تو و راه کاروان بستند رساند کار به جایی جفای گل چینان که در معاینه بر روی باغبان بستند جفاکشان سخنان با تو داشتند ولی چو هاتف از ادب عاشقی زبان بستند هاتف اصفهانی