هاتف اصفهانی
غزل ها
غزل شماره ۲۱: لبم خموش ز آواز مدعا طلبی است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
لبم خموش ز آواز مدعا طلبی است که مدعا طلبیدن ز یار بی ادبی است حکیم جام جم و آب خضر چون گوید مراد جام زجاجی و بادهٔ عنبی است نرنجم ار سخن تلخ گویدم که ز پی شکرفشان لبش از خنده های زیر لبی است شب از جفای تو می نالم و چو می نگرم همان دعای تو با ناله های نیمه شبی است به یک کرشمهٔ چشم فسونگر تو شود یکی هلاک یکی زنده این چه بوالعجبی است برد دل از همه کس نظم او که هاتف را ملاحت عجمی و فصاحت عربی است هاتف اصفهانی