واعظ قزوینی
ماده تاریخ
شمارهٔ ۱۳ - در تاریخ ایالت یافتن خانی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دگر شان دولت بلندی گرفت ز خانی که ایام جویای اوست فلک احتشامی که انوار عدل چو خورشید تابان ز سیمای اوست فروزنده نجمی، ز برج کمال که چشم خرد روشن از رای اوست بود همتش کوهساری بلند که سرچشمه جود در پای اوست عرق ریزی ابرها در بهار ز شرم کف سحر آسای اوست در او نام حاتم نگنجد ز بس جهان پر ز صیت کرمهای اوست چنان وعده اش در وفا پرشتاب که دیروز پس تر ز فردای اوست گشاده جبین منیرش، گلی ز گلزار خلق فرحزای اوست نیارد قلم شد ز مسطر برون چو مدحتگر طبع والای اوست نیارد کشد تیغ خود بر کسی که در سایه عدل وی جای اوست بزرگی باو چون فروشد عدو؟ که فخر بزرگی ز بالای اوست! خلاف سیه رو نگردد سفید بملکی که فرماندهش رای اوست برو باد یارب مبارک مدام مقامی که خود زینت افزای اوست خرد گفت از بهر تاریخ آن: «ایالت قبایی ببالای اوست » واعظ قزوینی