واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۶۰۷: با من نگاه او کرد، هر چند پهلوانی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
با من نگاه او کرد، هر چند پهلوانی آخر بخاکم افتاد، از فیض ناتوانی از بار دوری آن مهر سپهر خوبی چون ماه نو خمیدم، در اول جوانی ماند قلم ز تحریر، از کثرت سیاهی طغیان حرف نگذاشت ما را بهمزبانی دمسردی نصیحت هرچند آورد زور سیلاب اشک گرمم، کی افتد از روانی؟! واعظ ز بی نشانی، ایمن ز دشمنان شد گنج از نهفتگی نیست محتاج پاسبانی! واعظ قزوینی