واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۵۹۰: گاهی سری بخاطر غمناک میکشی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گاهی سری بخاطر غمناک میکشی دامان حسن خویش، برین خاک میکشی پنداشتم که سایه نخل بلند تست آن طره سیاه که بر خاک میکشی اوهم بدام خواهش خود میکشد ترا صیدی اگر بحلقه فتراک میکشی چون شعله بهر یکدمه گردنکشی ز کبر تا چند منت خس و خاشاک میکشی؟! بگل علاقه زین تن ناپاک ای نفس! دامن چو گردباد، چه بر خاک میکشی؟! واعظ بخویش پیچی اگر در ره سلوک چون گرد باد رخت بر افلاک میکشی واعظ قزوینی