واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۵۸۷: کند پیوسته با آن تیغ ابرو هر که دمسازی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کند پیوسته با آن تیغ ابرو هر که دمسازی برنگ مردم چشمم، کند با خون خود بازی ببین در اصل و فرع هر نهالی، تا شود روشن که باشد خاکساری، ریشه نخل سرافرازی بغمازی اگر دشمن ز عیبم پرده برگیرد کدامین عیب باشد زشت تر از عیب غمازی؟! سراپا گرچه عیبم، این هنر دارم که از عیبم تواند خلقی افتادن بفکر عیب خود سازی بروم و چین بود نسبت یکی، اهل تجرد را نگردد هیچ معنی از عبارت ترکی و تازی واعظ قزوینی