واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۵۶۸: پسند دوست نبود خود پسندی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پسند دوست نبود خود پسندی من و بیچارگی و دردمندی قدم مگذار از پستی ببالا که بد افتادنی دارد بلندی! ز حق چشم دلت را بسته دنیا که باشد کار جادو چشم بندی نباشد چون گلاب و گل گواهی که ریزد آبرو از هرزه خندی گریزانند پاکان ز اهل دولت کند پهلو تهی، آب از بلندی چه آسان خویش را واعظ بصد عیب پسندیدی باین مشکل پسندی! واعظ قزوینی