واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۵۴۶: غم میرمد، ز پیچش زلف سیاه تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
غم میرمد، ز پیچش زلف سیاه تو دل کوچه میدهد، بخدنگ نگاه تو از بسکه نازک است ترا چهره، میکند خط نرسته پردگی روی ماه تو مژگان دلکش تو عبث خم نگشته است دزدیده است سر ز خدنگ نگاه تو نتوان نهاد پای طلب از ادب بخاک سر داده اند بسکه عزیزان براه تو امشب گشایشی نبود چشم صبح را واعظ گرفته اوج مگر دود آه تو؟! واعظ قزوینی