واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۵۴۳: از آنم کم، که گویم شکر احسان زیاد تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از آنم کم، که گویم شکر احسان زیاد تو همینم بس که گاهی میکشم آهی بیاد تو تویی شاه من و، امید گاه من، پناه من منم مست تو، هشیار تو، غمگین تو، شاد تو جوانبختان عشقت، فارغند از محنت پیری بود در کیسه هر عمری، که گردد صرف یاد تو ز هرکس کام دل جستم، ندیدم غیر ناکامی تو کام ما بده یارب، که باشد داد داد تو بخود دلبستگی، قفل در فیض است بر رویم کلید آن قفل محکم را،نباشد جز گشاد تو خداوندا، بلطف خویشتن دریاب واعظ را که هست او بنده بیدست و پای نامراد تو واعظ قزوینی