واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۴۴۰: نیافته است کسی لذتی ز خوان طمع
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نیافته است کسی لذتی ز خوان طمع نگشته سیر کسی را شکم بنان طمع همیشه بهر پریدن ز ناکسان دنی مساز تیغ زبان تیز بافسان طمع برای اینکه کنی صید مطلب دوری برشته های سخن زه مکن کمان طمع توان بقصر شرف شد چو با کمند دعا مرو بچاه دنائت بریسمان طمع بپوش چشم زخلق و، بچشم خلق نشین که بی نشان شدنت، نیست جز نشان طمع مساز پیشه خود آبرو فروشی را بهر گذر مگشا از دو لب دکان طمع ترا که گلشن عزت ز تشنگی شد خشک مبند آب رخ خود ببوستان طمع متاز اسب طلب بر در کسان واعظ بتاب جانب درگاه حق عنان طمع واعظ قزوینی