واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۴۱۷: وقت نزاع، جان و دل از بهر غارتش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
وقت نزاع، جان و دل از بهر غارتش ناخن بهمزند ز دو ابرو اشارتش شاید که در لباس رسد از لبش بکام پنهان شده است معنی از آن در عبارتش گردیده خاطرم چو قدمگاه یاد او غمها از آن کنند تلاش زیارتش دل خانه شکسته ز بار وجود تست باشد خراب ساختن خود، عمارتش واعظ نبود با خبر از زخم تیغ دوست مرهم چه خوب کرد که داد این بشارتش واعظ قزوینی