واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۴۱۲: در گفتن عیب دگران بسته زبان باش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در گفتن عیب دگران بسته زبان باش از خوبی خود، عیب نمای دگران باش خواهی که چو بادام نیفتی به دهنها تا هست بتن رگ، همه تن بند زبان باش از نقش بد و نیک، نگهداری دل کن بر آینه خاطر خود آینه دان باش از جاده منه پای برون در ره مقصود گر زآنکه بمنزل نرسی، سنگ نشان باش راه طلب از خسته دلان، عقد گهر شد مانی چو گره چند؟ بدنبال روان باش! در انجمن از دست مده خلوت خود را چون آب گهر ظاهر و، در پرده نهان باش تا امن چو واعظ شوی از تیغ زبانها هر جا که روی، با سپر گوش گران باش واعظ قزوینی